Είναι το πιο σύνηθες πρόβλημα που μπορεί να χρειαστεί να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο, είτε στο οικογενειακό μας περιβάλλον, είτε σε έναν ξένο άνθρωπο, είτε στο σπίτι είτε στον δρόμο.

Να πω κατ' αρχήν ότι οι αιμορραγίες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες τις οποίες θα αναλύσουμε και θα σας προτείνω εύκολες λύσεις για να βοηθήσετε:
1. Εξωτερικές αιμορραγίες
2. Εσωτερικές αιμορραγίες
3. Αξωτερικευόμενες αιμορραγίες

__________________
.




.


.

1. ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΙΜΟΡΑΓΙΕΣ

Εδώ τα πράγματα μπορεί να είναι από πολύ εύκολα μέχρι πολύ δύσκολα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΛΗΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΟΡΕΣΟΥΜΕ ΓΑΝΤΙΑ. ΔΕΝ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΑΣ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΦΟΡΑΜΕ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΣΑΚΟΥΛΕΣ: ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πριν πω οτιδήποτε, θα τονίσω ότι ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΒΑΜΒΑΚΙ είναι πλέον απαγορευμένα υλικά για οποιαδήποτε χρήση στην ιατρική και στις πρώτες βοήθειες. Το μεν οινόπνευμα, γιατί καταστρέφει ιστούς λόγω της καυστικότητάς του και χρησιμοποιείται μόνο πριν από την ένεση για απλό καθαρισμό του δέρματος, και το βαμβάκι απαγορεύεται αυστηρά στις πληγές γιατί πάντα, μα πάντα αφήνει ίνες μέσα που όταν κλείσει η πληγή, γίνονται εστίες μικροβίων και δημιουργούν τεράστια προβλήματα.

Επίσης να πω ότι χρειάζεται απαραίτητα όλοι οι άνθρωποι να κάνουν το εμβόλιο του Τετάνου. Γίνεται σε τρεις δόσεις.
Ο Τέτανος είναι ένα μικρόβιο που υπάρχει παντού (και όχι μόνο στην σκουριά που ξέραμε μέχρι σήμερα) με ρεκόρ ύπαρξης την άσφαλτο. Είναι άκρως επικίνδυνο μικρόβιο που μπορεί να προκαλέσει και τον θάνατο. Αν δεν έχετε κάνει το εμβόλιο, πρέπει μετά από κάθε χτύπημα, όσο μικρό και να είναι, να κάνουμε τουλάχιστον το ορό του τετάνου (στοιχίζει 2-3€), το οποίο θα το βρούμε στα φαρμακεία (το κάνουν και οι φαρμακοποιοί). Μην το αμελήσετε. Μπορεί για να αποφύγετε ένα τσιμπιματάκι, να κινδυνεύσει η ζωή σας.....

Ξεκινάω από τα εύκολα που μπορούμε να πούμε ότι είναι τα απλά μικρά χτυπήματα (τα λέμε συνήθως γρατζουνιές) που συμβαίνουν πολύ συχνά.

Όταν λοιπόν έχουμε κάποιες γρατζουνιές από πέσιμο ή γδάρσιμο το μόνο που πρέπει να έχουμε στο νού μας είναι να καθαρίσουμε την πληγή, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε και πολύ αίμα να αντιμετωπίσουμε.
Καθαρίζουμε λοιπόν την πληγή, με φυσιολογικό ορό. Θα τον βρείτε στα φαρμακεία σε πλαστικές φιάλες του ενός λίτρου, και απλά τρυπάμε το πώμα και χύνουμε τον ορό άφθονα πάνω στην πληγή. Εννοείται ότι από την στιγμή που θα τον ανοίξουμε είναι πλέον για πέταμα και δεν μπορούμε να τον κρατήσουμε για μελλοντική χρήση.
Εάν δεν έχουμε φυσιολογικό ορό, την δουλειά μας μπορεί να την κάνει άνετα τρεχούμενο νεράκι ή νερό εμφιαλωμένο.
Ρίχνουμε άφθονο πάνω στην πληγή, χωρίς να αγγίζουμε.

Εάν το έδαφος που γδαρθήκαμε ήταν χωματώδες, τότε το επόμενο βήμα είναι Οξυζενέ. Ρίχνουμε άφθονο πάνω στην πληγή. Το οξυζενέ έχει την ιδιότητα να αφρίζει και να παρασύρει μέσα από την πληγή όποιο ξένο σώμα υπάρχει (χαλικάκια, ή σκόνες). Ρίχνουμε μέχρι να σταματήσει να αφρίζει.

Επειδή το Οξυζενέ έχει απαγορευθεί σαν μέσω αντιμετώπισης πληγών, πρέπει μετά άμεσα να το καθαρίσουμε. Οπότε ξαναρίχνουμε από πάνω άφθονο φυσιολογικό ορό ή νεράκι.

Λίγο Betantin, πάντα χωρίς επαφή. Δηλαδή χύνουμε πάνω στην πληγή και γύρω από αυτήν.

Επειδή και το betantin ΔΕΝ πρέπει να μείνει πάνω στην πληγή, ξαναξεπλένουμε με νεράκι και αφού σκουπίσουμε με μία αποστειρωμένη γάζα (και την πετάξουμε μετά), ρίχνουμε pulvo. Το pulvo είναι σπρέι, με ιδιότητα προστασίας και ανάπλασης του δέρματος. Αν δεν έχουμε τότε ανοίγουμε μία ακόμα αποστειρωμένη γάζα, και την ακουμπάμε πάνω στην πληγή και δένουμε απαλά μέ άναν επίδεσμο.

__________________
.




.


.

Εάν το τραύμα είναι πιο βαθύ, αλλάζουμε κάποιες από τι πράξεις μας:

Το βασικότερο από όλα είναι να μην ρίξουμε betantin μέσα στην πληγή. Ίσως να προκαλέσει κακό στους ιστούς της πληγής και καλό θα ήταν να το αποφύγουμε...

Επίσης, μετά τις πλύσεις με τον ορό, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακουμπήσουμε μία αποστειρωμένη γάζα πάνω στην πληγή, και να ασκήσουμε πίεση με το χέρι μας. Αν γεμίσει με αίματα η γάζα ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ αλλά θέτουμε νέα καθαρή από πάνω, ή θέτουμε όσες χρειαστούν και πάντα σκούμε πίεση. Αφαιρούμε όσες γάζες έχουν λερωθεί πολύ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ

Γιατί;
Ο οργανισμός μας είναι μία τέλεια μηχανή που δουλεύει τέλεια και ξέρει να αντιμετωπίσει κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Έτσι σε μία πληγή, ο οργανισμός προσπαθεί να την επουλώσει. Αυτό το καταφέρνει με την παραγωγή ορού αίματος (αυτό που πολλοί λένε πίον) το οποίο έχει την ιδιότητα να προστατεύει την πληγή από μικρόβια, και δεύτερον να βοηθάει στο σταμάτημα της αιμορραγίας και να κλείνει την πληγή. Αν λοιπόν αφαιρέσουμε την πρώτη γάζα, αφαιρούμε και αυτό το υγρό και αναγκάζουμε τον οργανισμό μας να παράξει κι άλλο. Έτσι τον επιβαρύνουμε με παραπάνω εργασία και, όταν έχουμε σοβαρή αιμορραγία, τον εξασθενούμε με αποτέλεσμα να υπάρχει λυποθυμία ή ΣΟΚ.

Αφού λοιπόν έχουμε βάλει τις γάζες και πιέζουμε με το χέρι μας, ανυψώνουμε το χτυπημένο μέλος, σε ύψος πάνω από την καρδιά έτσι ώστε να μειώσουμε την πίεση προς την πληγή. Δηλαδή αν έχει χτυπήσει το χέρι, το σηκώνουμε ψηλότερα πό την καρδιά, ή αν πρόκειται για πόδι, ξαπλώνουμε το "θύμα" ανάσκελα και ανυψώνουμε το πόδι λίγο έτσι ώστε να είναι ψηλότερα από την καρδιά.

Με αυτές τις απλές κινήσεις είναι 90% σίγουρο ότι θα σταματήσουμε την αιμορραγία.
Εάν παρεπιπτόντως συνεχίζει τότε πρέπει με τα δάχτυλά μας να ασκήσουμε πίεση σε βασικές αρτηρίες ανάλογα με το χτυπημένο σημείο:

Αν το χτύπημα είναι στην παλάμη, πιέζουμε λίγο ψηλότερα από τον αντίχειρα, εκεί που βρίσκουμε τον σφυγμό
Αν το χτύπημα είναι πιο ψηλά από την παλάμη, πιέζουμε στο "μέσα σημείο" του αγκώνα, εκεί που πιάνουμε σφιγμό
Αν είναι στο μπράτσο, τότε τον σφυγμό θα τον βρούμε ανάμεσα στον μυ και στον τένοντα του μπράτσου (κάντε ελαφρά "ποντίκι"και στο κάτω μέρος του ποντικιού σας θα δείτε κάτι που είναι σκληρό σαν κόκκαλο. Ψάξτε ανάμεσα στον μυ και σε αυτό (τένοντας) και θα βρείτε τον σφυγμό σας.

Στο πόδι είναι στα αντίστοιχα σημεία

Στην αχίλλειο πτέρνα, πίσω από το γόνατο, και στην εσωτερική βάση του ποδιού πάλι πάνω από τον τένωντα και την αρχή του μυός.

Με αυτόν τον τρόπο έχετε 100% αποτελεσματικότητα στο σταμάτημα της αιμορραγίας.

__________________
.




.


.

Τέλος θα πω μία πολύ άσχημη περίπτωση που λέγεται ακροτηριασμός.


Είναι πολύ επώδυνο για τον "διασώστη" γιατί το θέαμα είναι αποκρουστικό.

Το πιο σημαντικό είναι να πάει άμεσα ο άνθρωπος στο νοσοκομείο. Αλλά επειδή θα έχουμε αρκετή αιμοραγία, θα πρέπει να φροντίσουμε να κάνουμε κάτι να την περιορίσουμε.

1. Ακουμπάμε αποστειρωμένες γάζες πάνω στην πληγή και πιέζουμε
2. με ένα μαντήλι ή επίδεσμο δένουμε αρκετά σφιχτά όσο πιο κοντά μπορούμε στην πληγή. Αυτό το τονίζω γιατί πρέπει να ξέρετε ότι αν δέσουμε σφιχτά οπουδήποτε και σταματήσει να κυκλοφορεί το αίμα, τότε πάμε για (στην καλύτερη περίπτωση) καταστροφή του μέλους, αλλά και για (στην χειρότερη και πολύ πιθανή) σε έμφραγμα. Γιατί? Γιατί όταν θα σταματήσουμε την ροή του αίματος, το σημείο του σώματος που δεν αιματώνεται πήζει το αίμα και όταν θα λυθεί το σφίξιμο, αυτός ο θρόμβος μεταφέρεται με την κυκλοφορία στην καρδιά και επέρχεται έμφραγμα...

Άλλη μια σημαντική κίνηση εάν θέλουμε ο άνθρωπος αυτός να μην χάσει το κομμένο μέλος, είναι να το βρούμε και αν το μεταφέρουμε και αυτό στο νοσοκομείο μαζί με τον άνθρωπο. Πριν πρέπει να το τυλίξουμε με μία πετσέτα και να το βάλουμε μέσα σε σακούλα με πάγο ή παγωμένο νερό. Έτσι θα διατηρηθεί μέχρι το νοσοκομείο. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΠΑΓΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΓΚΑΥΜΑ (ΚΡΥΟΠΑΓΗΜΑ).

Εννοείται ότι δεν χάνουμε χρόνο με το να ψάχνουμε το κομμένο μέλος. Εάν δεν το βρούμε άμεσα, φεύγουμε για το νοσοκομείο και αναθέτουμε την εύρεση σε άλλον άνθρωπο για να προλάβουμε τα χειρότερα....

__________________
.




.


.

Ένα τελευταίο για τις εξωτερικές αιμορραγίες.

Εάν το τραύμα έχει προκληθεί από αντικείμενο που έχει εισχωρήσει μέσα στην πληγή και έχει παραμείνει εκεί, ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ. Το αντικείμενο φράζει την έξοδο του αίματος και βοηθάει να μην έχουμε μεγάλες αιμορραγίες. Λειτουργεί δηλαδή σαν "πώμα" για την αιμορραγία μας.
Αν το βγάλουμε, εκτός του ότι θα έχουμε σίγουρα αιμορραγία, ίσως προκαλέσουμε μεγαλύτερο πρόβλημα στην πληγή, γιατί με την είσοδό του μπορεί ναέχει περάσει δίπλα από μία αρτηρία ή έναν τένοντα και να μην τα έχει αγγίξει, με την έξοδό του όμως υπάρχει περίπτωση να τα κόψει και αυτά....

Απλά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στερεώσουμε καλύτερα το αντικείμενο για να μην κουνιέται και να πάμε άμεσα στο νοσοκομείο.

__________________
.




.


.

2. ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ

Το θέμα μας εδώ είναι πως θα το καταλάβουμε...

Γι' αυτό σε άλλο θέμα είχα πει να προσεχουμε την σκηνη του ατυχήματος και να φανταζόμαστε τι μπορεί να έχει συμβεί, ή αν υπάρχουν μάρτυρες να ρωτάμε τι είδαν ακριβώς.
Για παράδειγμα, εάν έχουμε στο δρόμο ένα τρακάρισμα και δούμε ότι στην θέση του συνοδηγού έχει χτύπημα στο μπαρμπρίζ, είναι 100% σίγουρο ότι έχουμε κάποια, έστω και μικρή, αιμορραγία στο κεφάλι, που μπορεί αν είναι και εσωτερική.

Η εσωτερική αιμορραγία είναι πολύ ύπουλη, γιατί κάποιες φορές δεν δίνει δείγματα, και όταν θα δώσει έχουμε ακαριαίο θάνατο. Δηλαδή μπορεί να δείτε έναν άνθρωπο που έχει χτυπήσει στο κεφάλι και να αρχίζει να περπατάει και να μιλάει και να χοροπηδάει (συνήθως από τα νεύρα του) και να πείτε "Α, ευτυχώς που είναι καλά", και ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος να σωριαστεί και να πεθάνει.

Πως το καταλαβαίνουμε λοιπόν;

Αν κάποιος έχει εσωτερική αιμορραγία στα σπλάγχνα (κοιλιά) θα δείτε και θα παραητήσετε την κοιλιά του κάπως φουσκωμένη. Αν την χτυπήσετε με το δάκτυλό σας (όπως χτυπάμε μία πόρτα για να μας ανοίξουν) θα ακούσετε ήχο ξύλου (!!). Μην σας κάνει εντύπωση. Επειδή μαζεύει αίμα η κοιλιά και αυτό πήζει αμέσως, δημιουργέι ένα τοίχωμα αρκετά σκληρό που κάνει σαν να χτυπάς ξύλο και είναι το ίδιο σκληρή σαν ξύλο...
Αν δείτε κάτι τέτοιο:ΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.

Αν κάποιος έχει χτυπήσει στο κεφάλι, μπορούμε να κάνουμε κάποια τεστ που θα το καταλαβουμε.
Κατ' αρχήν ο άνθρωπος αυτός θα γίνει επιθετικός. Αν είναι για παράδειγμα γνωστός μας και ξέρουμε ότι δεν βρίζει, ή τουλάχιστον δεν βρίζει χυδαία, σε τέτοια περίπτωση θα ακούσουμε ότι δεν έχουμε ακούσει από το στόμα του.
Αν τον ρωτήσουμε πως τον λένε και δεν θυμάται ή μας βρίσει, ή τον ρωτήσουμε τι μέρα έχουμε ή τι μήνα και δεν ξέρει να απαντήσει ή αργεί μέχρι να το σκεφτεί, υπάρχει περίπτωση να έχουμε εσωτερική αιμορραγία.
Επίσης μπορείτε να του κάνετε το τεστ με το δάκτυλο: Βάλτε το δείκτη σας μπροστά στα μάτια τουσε απόσταση 10 εκατοστών και πηγαίνοντας αυτό δεξιά και αριστερά ζητήστε του να το ακολουθήσει. Αν έχει εσωτερική αιμορραγία, θα λυποθυμήσει από τα πρώτα δευτερόλεπτα.
Ένα τελευταίο που μπορείτε να δείτε αν έχει εσωτερική αιμορραγία, είναι τα δάκτυλά του. Κάντε ένα τεστ στον εαυτό σας για να καταλάβετε: Πιέστε κάποιο νύχι σας με το χέρι σας, και θα δείτε ότι το νύχι ασπρίζει και αμέσως ξανακοκκινίζει. Εάν υπάρχει εσωτερική αιμορραγία, θα παραμείνει άσπρο ή θα αργήσει να κοκκινίσει (είναι δύσκολο να το δεις αυτό σε ενήλικα και ειδικά αν είναι γυναίκα και έχει βάψει τα νύχια της. Συνήθως αυτό είναι δείγμα για παιδιά). Αυτό συμβαίνει γιατί όπως είπα και παραπάνω, ο οργανισμός μας φροντίζει να επουλώσει την πληγή και στέλνει αίμα και ορό αίματος για να το καταφέρει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα στα τελευταί άκρα του σώματος να πηγαίνει μηδαμινό αίμα, πράγμα που δεν είναι και πολύ σοβαρό. Άρα αν δεν κοκκινίζει το νύχι, ή αργεί να κοκκινίσει, σημαίνει ότι η καρδιά στέλενει αλλού αυτό το αίμα...

ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΕΚΑΒ.

Η μόνμη αντιμετώπιση που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι μόνο όταν λυποθυμήσει ή πάθει ΣΟΚ, που πρέπει να του κάνουμε συμπιέσεις και εμφυσήσεις, το γνωστό σε όλους φιλί της ζωής, που θα μιλήσουμε σε άλλο θέμα, ειδικά γι' αυτό...
Τίποτε άλλο δεν μπορούμε να κάνουμε

__________________
.




.


.