ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ - ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
 

Όποτε συμμετέχω σε εκπαιδεύσεις των πολιτών, ακούω πολλά πράγματα και γιατροσόφια που όχι μόνο δεν ειναι σωστά, αλλά οι άνθρωποι που ασχολούνται με την διάσωση τα θεωρούν και επικίνδυνα...

Είπα λοιπόν να καταρρίψουμε αυτούς τους μύθους, που μπορεί να μας δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα ή ακόμα και να μας βοηθήσουν να σώσουμε έναν άνθρωπο....

ΛΥΠΟΘΥΜΙΑ

Ο μύθος: Σήκωσε τα πόδια ψηλα...
Η απάντηση: Αν η λυποθυμία έχει προέλθει από υψηλή πίεση, τότε το να σηκώσεις τα πόδια ψηλά, μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο. Όταν λέμε ότι έχει υψηλή πίεση ένας άνθρωπος αυτό σημαίνει ότι ανεβαίνει περισσότερο αίμα στο κεφάλι, οπότε υπάρχει μέγιστος κίνδυνος εγκεφαλικού. Αν σηκώσουμε τα πόδια ψηλά, τότε θα βοηθήσουμε περισσότερο αίμα να " σκαρφαλώσει" στο κεφάλι του, βοηθώντας έτσι το αίμα να φτάσει πιο γρήγορα ψηλά....

Ο μύθος: Τον πλακώνω στα χαστούκια ή του ρίχνω έναν κουβά νερό (βλέπε Βέγγος)...
Η απάντηση: Το μόνο που θα καταφέρουμε με τα χαστούκια, είναι όταν συνέλθει ο άνθρωπος να έχει κατακόκκινα μάγουλα. Αν υποθέσω ότι κάνουμε και ότι ο Βέγγος, δηλαδή να του ρίξουμε έναν κουβά νερό, τότε μπορεί να έχουμε και ένα ωραιότατο έμφραγμα στον άνθρωπο που θα τρομάξει ξυπνώντας από το " λύθαργο" της λυποθυμίας....


Ο μύθος: Φέρτε κολώνιες να τον πλακώσουμε για να συνέλθει....
Η απάντηση: Το μόνο που σίγουρα θα καταφέρουμε είναι να μυρίζει ο άνθρωπος σαν γυναίκα πριν το πρώτο της ραντεβού. Αυτό έχει ξεκινήσει από τα απαλαιά χρόνια που είχαν τον αιθέρα, και δίνανε να μυρίσουν όσοι λυποθυμούσαν. Όταν δεν υπήρχε αιθέρας, νόμιζαν ότι τον αντικαθιστούσαν με κολώνια... Να πω εδώ ότι την στιγμή της λυποθυμίας ο άνθρωπος έχει ανάγκη από οξυγόνο. Αν τον πλακώσουμε στα πατσουλιά, μόνο οξυγόνο δεν θα έχει...


Τι κάνω λοιπόν;
Όπως είπα παραπάνω, το μόνο που χρειάζεται ο ασθενής εκείνη την στιγμή είναι ΟΞΥΓΟΝΟ. Άρα αφού τον ξαπλώσουμε ανάσκελα, κάνουμε ότι και στο θέμα Καρδιοαναπνευστική Αναζοωγόνηση που ελέγχουμε τις λειτουργίες. Θα δείτε ότι μόλις γύρετε το κεφάλι του λίγο πίσω και του ανοίξετε το στόμα (με το "τσίμπημα" του πηγουνιού όπως περιγράφει ο παραπάνω δεσμός), θα συνέλθει αμέσως... Επίσης, ένας ακόμα τρόπος για να ανοίξουμε τον αεραγωγό, αλλά μπορούμε να το κάνουμε μόνο σε περίπτωση που είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει χτυπήσει την σπονδυλική του στήλη, είναι να θέσουμε το χέρι μας στον σβέρκο του και να τον ανασηκώσουμε.
Εάν δεν συνέλθει τότε έχουμε κάτι πιο σοβαρό, οπότε ακολουθούμε τα βήματα του δεσμού έτσι ώστε να προχωρήσουμε σε καρδιοαναπνευστική Αναζοωγόνηση...

ΡΙΝΟΡΑΓΙΑ

Μύθος: Γέρνουμε το κεφάλι προς τα πίσω και βάζουμε ένα εικοσάρικο (τώρα πια 2euro) στο κούτελο...
Απάντηση: Γέρνοντας το κεφάλι προς τα πίσω, όλο το αίμα αναγκαστικά γυρίζει πίσω και μέσω του φάρυγγα κατεβαίνει στο στομάχι. Έλα όμως που ο ανθρώπινος οργανισμός δεν έχει συνηθίσει να πίνει αίμα και αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον ασθενή!!! Από μια απλή δυσπεψία μέχρι και δηλητηρίαση είναι τα συνήθη συνπτώματα... Το δε εικοσάρικο, μπορώ να υποθέσω ότι αντικαθιστά τον πάγο, αλλά με καθόλου ίδια αποτελέσματα...

Μύθος: Παίρνουμε βαμβάκι και παραχώνουμε μέσα στην μύτη και έτσι σταματάει η ρινοραγία...
Απάντηση: Όπως έχω γράψει και σε άλλο θέμα Πρώτων Βοηθειών, το βαμβάκι θεωρείται πια απαγορευμένο στην ιατρική και ειδικά στις πληγές. Αυτό για δύο λόγους: 1. Είναι πια βιομηχανικό προϊόν και δεν είναι αποστειρομένο, και 2. το βαμβάκι αφήνει ίνες πάνω στην πληγή και όταν ξεραίνεται το αίμα, μένουν κολλημένες και οι ίνες, οι οποίες σαπίζουν και προκαλούν πολύ ωραίες μολύνσεις στις πληγές. Άσε που όταν μετά, πας να καθαρίσεις την ματωμένη μύτη, τραβάς τις ίνες αυτές και ξαναματώνει, γιατί ήδη έχουν γίνει ένα με το κρέας.

Μύθος: Χώνουμε συνέχεια γάζες, ή πολλά κομμάτια βαμβάκι μέχρι να γεμίσει η μύτη. Εεεε, που θα πάει, θα σταματήσει το αίμα!!!!!
Απάντηση: Ξέρετε πόσες φορές έχουν πάει στο νοσοκομείο με ρινοραγία και κάθονται οι γιατροί και βγάζουν, και βγάζουν και βγάζουν... χωρίς να ξέρουν πόσες γάζες ή βαμβάκι πρέπει να βγάλουν!!!! Και έχει συμβεί, να βγάλουν ότι βγάλουν και να έχουν αφήσει μέσα γάζα, γιατί είχε γίνει ένα με το αίμα και δεν την πήραν χαμπάρι....


Μύθος: Πάμε για καυτηρίαση...
Απάντηση: Εδώ θα με συγχωρέσουν οι φίλοι γιατροί που τυχόν με διαβάσουν, αλλά είναι η εύκολη λύση που δίνουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ρινοραγία. Και καλά να είναι κάποιος μικρής ηλικίας. Αν είναι ηλικιωμένος;
Η ρινοραγία είναι η φυσική άμυνα του οργανισμού για να αποφύγει ένας ηλικιωμένος το εγκεφαλικό. Δηλαδή όταν ανεβάζει υψηλή πίεση, ο τόσο σοφά πλασμένος οργανισμός μας, δίνει " αποσυμπίεση" με μια ρινοραγία. Έτσι το πιεσμένο αίμα που ανηφορίζει στον εγκέφαλο, βρίσκει άλλη διέξοδο και αποσυμφορίζεται η κυκλοφορία. Αν πάμε εμείς τώρα και κλειδώσουμε αυτή την έξοδο με καυτηρίαση, δηλαδή δεν αφήσουμε να ανοίξει η μύτη μας, τότε είναι σίγουρο ότι όλο αυτό το αίμα θα πάει στον εγκέφαλο με ολέθρια αποτελέσματα....


Τί κάνω;
Βάζω τον ασθενή να κάτσει σε μία καρέκλα και του λέμε να γείρει το κεφάλι του μπροστά, έτσι ώστε το αίμα να πέφτει στο πάτωμα. Μην σας ανησυχεί το αίμα, γιατί μια ρινοραγία δεν έχει μεγάλη αιμορραγία.
Με τα δύο δάκτυλα του χεριού μας πιέζουμε την βάση της μύτης, όση ώρα χρειαστεί για να σταματήσει το αίμα. Από την βάση της μύτης περνάει η μικρή φλέβα της μύτης, και πιέζοντας την βοηθάμε να μειωθεί η ροή και έτσι να προλάβει να κλείσει η πληγή από μόνη της.
Αν συνεχίσει, τότε φέρνουμε λίγο πάγο και αφού τον βάλουμε σε μία πετσετούλα (ΠΟΤΕ Ο ΠΑΓΟΣ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ: ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ), την τοποθετούμε στον σβέρκο του ασθενή (όπως είναι γερμένος μπροστά) ή στο κούτελο, ανάμεσα στα φρύδια.
Με αυτόν τον τρόπο είναι σίγουρο ότι θα σταματήσει το αίμα. Εάν δεν σταματήσει, τότε ίσως υπάρχει πιο σοβαρό πρόβλημα, και πρέπει να απευθυνθούμε σε γιατρό, όπως θα κάνουμε αν ο ασθενής έχει συχνά τέτοια φαινόμενα ριονοραγίας. Και θα πάμε στον γιατρό όχι για καυτηρίαση, αλλά για να ελεγχθεί το ΓΙΑΤΙ έχουμε ρινοραγίες...

Όταν με το καλό σταματήσει, είναι φυσικό να βουλώσει η μύτη λόγω του ξεραμένου αίματος. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΞΕΡΑΜΕΝΑ. Απλά, μετά από λίγη ώρα, ρίχνουμε φυσιολογικό ορό μέσα στη μύτη (θα τα πάρετε από φαρμακείο σε αμπούλες και είναι ειδικά για μύτη), και φυσάμε ελαφρά να φύγουν τα ξεραμένα. Το δάκτυλο στην μύτη μπορεί να προκαλέσει μολύνσεις (δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μικρόβια έχουμε στα νύχια μας...).

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ

Μύθος: Βάλε Οδοντόκρεμα.....
Απάντηση: Αυτός που το έφευρε αυτό πρέπει να του άρεσε το παλιό ροκ τραγούδι που λέει: Fight Fire with Fire !!!!!
H οδοντόκρεμα είναι ένα προϊόν που από την φύση του είναι καυστικό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιδεινώσουμε το εγκαυμα και ενώ στην αρχή μπορεί να δείχνει ότι δροσίζει, μετά από λίγο ο πόνος θα είναι χειρότερος λόγω μεγαλύτερου εγκαύματος...

Μύθος: Βάλε ντοματούλα, αγγουράκι, και ότι ζαρζαβατικό βρεις στο ψυγείο σου....
Απάντηση: Αν και δεν είναι τόσο επικίνδυνο αυτό, όμως δεν ξεφεύγουν αυτού στο 100%. Σίγουρα ανακουφίζουν γιατί είναι λαχανικά με πολλά υγρά, αλλά υπάρχει μία πιθανότητα να έχουν μικροοργανισμούς ή μικρόβια, που μπορεί στο στομάχι μας να μην κάνουν κακό, όμως σε μία πληγή μπορεί να κάνουν κάποιο κακό.


Τι κάνω;

Η απάντηση στο αντίστοιχο νήμα που ήδη δίνω την λύση: ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ

ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΣΦΙΓΓΑΣ

Μύθος: Πάρε μία πιστωτική κάρτα και άρχισε να το ξύνεις...
Απάντηση: Αυτό μάλλον το έχει εφεύρει ο Κόκκαλης για να προωθήσει το αντίστοιχο παιχνίδι....!!!! Η σφίγγα όταν τσιμπήσει πεθαίνει και αφήνει πολλές φορές μέσα στο σώμα μας όχι μόνο το κεντρί της αλλά και τον ασκό με το δηλητήριο. Αν αρχίσουμε να το ξύνουμε με την πιστωτική (!!!!) αυτό που θα καταφέρουμε είναι να διοχετεύσουμε όλο το δηλητήριο μέσα στο σώμα μας.

Μύθος: Ρίξε Ξύδι...
Απάντηση: Να φροντίσετε όμως να είναι υψηλού βαθμού ξύδι για να το μεθύσουμε το δηλητήριο.... Τι να πω εδώ?


Τι κάνω;

Σε καμία περίπτωση δεν πιέζουμε τον ασκό με το δηλητήριο. Προσπαθούμε μόνο με ένα τσιμπιδάκι για τα φρύδια, και πιάνουμε ΜΟΝΟ το κεντρί, χωρίς να πιέζουμε πάρα πολύ, και το βγάζουμε. Μετά ξεπλένουμε με άφθονο νερό.
Μετά χρειάζεται μόνο φαρμακευτική αλοιφή, ειδική για τα τσιμπήματα εντόμων.
Αν το άτομο που τσιμπήθηκε είναι αλεργικό τότε αφαιρούμε άμεσα όλα τα κοσμήματα και πάμε ΑΜΕΣΑ σε νοσοκομείο για ένεση. Τα κοσμήματα τα αφαιρούμε γιατί προκαλούνται οιδήματα (πρηξίματα) και μάλιστα ενδείκνυνται σε κάθε τσίμπημα ή χτύπημα που υπάρχει περίπτωση πριξίματος. Ένα οίδημα μπορεί να πρίξει το άκρο που έχει τσιμπηθεί και κάποιο δακτυλίδι να είναι αιτία να κοπεί αργότερα ένα δάκτυλο. Ή μία αλυσίδα στον λαιμό, μπορεί να φράξει τον αεραγωγό...
Πάντως σε οποιαδήποτε περίπτωση παρατηρήσουμε πρίξιμο και ειδικά στο πρόσωπο ή στον λαιμό, πρέπει άμεσα να κατευθυνθούμε σε νοσοκομείο....

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟς ΕΙΝΑΙ ΑΛΕΡΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΘΕΙ ΣΟΚ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ

ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΜΕΔΟΥΣΑΣ - ΔΡΑΚΑΙΝΑΣ

Μύθος: Κατούρα το....
Απάντηση: Ήμαρτον.... Αυτό προέρχεται από παλιά, επειδή τότε που δεν υπήρχαν οι φαρμακευτικές αγωγές για τα τσιμπήματα μέδουσας, έβαζαν αμωνία. Και επειδή κάποιος είχε διαβάσει ότι και τα ούρα μας περιέχουν αμωνία (είναι αλήθεια αυτό αλλά η ποσότητα αμωνίας είναι μηδαμινή), βγήκε αυτό το φιρμάνι... Το πρόβλημα είναι ότι στα ούρα μας περιέχεται ότι πιο άχρηστο έχει ο οργανισμός μας (και γι' αυτό τα αποβάλλει φυσικά), καθώς και πολλά μικρόβια και υιούς τα οποία τα αποβάλλει θέλοντας να τον προστατέψει... Καταλαβαίνεται λοιπόν ότι για να δώσουμε μία μιδαμινή ποσότητα αμμωνίας θέτουμε πάνω στην πληγή μας ότι μικρόβιο αποβάλλει ο οργανισμός μας...

Μύθος: Βραστό νερό
Απάντηση: Και αντί να πονάει ο άνθρωπος από το τσίμπημα, να πονάει από το έγκαυμα.... Ουδέν σχόλιο...

Τι κάνω;

Σε περίπτωση της μέδουσας, άφθονο χλιαρό νερό και άμεσα σε φαρμακείο ή Κέντρο Υγείας (Νοσοκομείο) για φαρμακευτική αγωγή, ενώ για την δράκαινα, άφθονο χλιαρό νερό και άμεσα σε Κέντρο Υγείας ή Νοσοκομείο για να βγουν τα αγκάθια και φαρμακευτική αγωγή...

ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΦΙΔΙΟΥ

Μύθος: Κόψιμο με μαχαίρι και ρουφάμε το δηλητήριο
Απάντηση: Μόνο ο Ράμπο και οι όμοιοί του στις ταινίες... Ανατρίχιασα και μόνο που το φαντάζομαι.... Με αυτό το μόνο που θα καταφέρουμε είναι μία ακόμα περιποίηση για τον ασθενή (αυτό του ραψίματος της μαχαιριάς), και το σημαντικότερο: ΝΑ ΦΑΜΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΕ 2 !!!!!!!!!!!

Μύθος: Βγάζω την ζωστήρα μου και δένω πολύ σφιχτά το πόδι
Απάντηση: Μετά πρέπει να υπογράψουμε ένα ωραίο συμβόλαιο με το θύμα, ότι θα τον υπηρετούμε για όλη μας την ζωή γιατί με το κομμένο πόδι δεν θα μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Το σφίξιμο με την ζώνη που κάνει ο Ράμπο (Ισχύαιμος περίδεση λέγεται) έχει απαγορευθεί διά ροπάλου και δεν το κάνουν ούτε γιατροί. Είναι δε ποινικό αδίκημα και μπορεί να κατηγορηθείτε ακόμα και για απόπειρα δολοφονίας (ή ακόμα και για δολοφονία). Και εξηγώ: Με την ισχύαιμο περίδεση σταματάμε την κυκλοφορία του αίματος. Αυτό σημαίνει ότι όσα σημεία του σώματος δεν αιματώνονται, μέσα σε λίγη ώρα παθαίνουν γάγγραινα και νεκρώνουν. Αυτό σημαίνει ότι γίνεται ακροτηριασμός μετά στο νοσοκομείο γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να επανέλθει. Επίσης στο σημείο που περιδένουμε μαζεύεται το αίμα και πήζει. Όταν λοιπόν λύσουμε την περίδεση, αυτό το πηγμένο αίμα (θρόμβοι) παρασύρονται και φτάνουν στην καρδιά και προκαλούν άμεσα έμφραγμα....

Δεν γράφω άλλον μύθο, γιατί ότι και να γράψω θα είναι μ*****α.....


Τι κάνω;

Αυτό που πρέπει να προσπαθήσουμε είναι να καθυστερήσουμε το δηλητήριο να φτάσει στην καρδιά. Αυτό το επιτυγχάνουμε με την ακινητοποίηση του ανθρώπου. Όσο λιγότερο κινείται τόσο η μεταφορά του αίματος μειώνεται. ΠΑΜΕ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.
Για τις περιπτώσεις που το νοσοκομείο είναι μακρυά, πρέπει απαραίτητα να έχουμε στο φαρμακείο μας μία ειδική συσκευή για τα φίδια. Είναι σαν τρόμπα και έχει την ιδιότητα να προσαρμόζεται στο δάγκωμα του φιδιού και τρομπάροντας να τραβούν το δηλητήριο πίσω. Δεν υπάρχει περίπτωση βέβαια να το τραβήξει όλο, απλά είναι μία λύση για να κερδίσουμε χρόνο.
Θα μου πείτε: Μα είναι δυνατόν να έχουμε αυτήν την τρομπίτσα στο φαρμακείο; Εάν έχετε σκοπό να περπατήσετε σε βουνά και υπάρχει έστω και μία μικρή περίπτωση δαγκώματος φιδιού, τότε ΝΑΙ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ....

για να ειμαι ειλικρινης, κάποιους απο τους παραπανω μυθους τους πιστευα για πραγματικες λυσεις -αναγκης- βεβαια, και φυσικά όχι τους πιο ακραιους.. ολα κι'ολα.
Δέν αμφισβητω τον Άγγελο --ίσα ίσα εκτιμώ το χρόνο και τις γνώσεις του-- και ειμαι σιγουρος πως πολλά απο τα "γιατροσόφια" του παρελθοντος έχουν αποδειχθεί τραγικά.
Ευχαριστουμε Άγγελε, να εισαι καλά! :eusa_clap:

Οι μύθοι έχουν γίνει μύθοι τα τελευταία χρόνια, και σε αυτό φταίει η γεμάτη μικρόβια (πια) ατμόσφαιρά μας.
Όταν παλιά έβαζαν οδοντόκρεμα στα καψίματα, οι οδοντόκρεμες ήταν απλώς σαπούνια που έπλεναν τα δόντια. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολύ καυστικές, πράγμα που τις κάνει επικίνδυνες.
Η να πω το πιο διαδεδομένο: Ο καπνός από τα τσιγάρα που έβαζαν παλαιότερα στις πληγές. Ναι, μπορεί να έκαναν καλό τότε γιατί, τότε έφτιαχναν τα τσιγάρα με καπνό και μόνο. Τώρα με όλες αυτές τις προσθήκες με πίσσες και κόλες, καταντάει πολύ επικίνδυνο...

Εγω απο την αλλη γιατι ειμαι 100% σιγουρος οτι μερικα απο αυτα (ειδικα αυτο με το δαγκωμα του φιδιου και την ζωνη) μας τα ειχαν διδαξει συστηματικα στο σχολειο?
Ειναι πολυ λογικο οτι οσο περνανε τα χρονια ανακαλυπτουν διαφορετικες μεθοδους, πιο ασφαλεις για την αντιμετωπιση τετοιων καταστασεων, αναιρωντας αυτα που ειχαν υποθει στο παρελθον.
Το πιο χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι η παροστασια απο σεισμους, οπου ολοι πλεον εχουν σαν βιωμα οτι πρεπει να σταθουν κατω απο την κασα της πορτας, σημειο που θεωρειτε απο τα πλεον θανατηφορα σε περιπτωση καταρρευσης κτηριου.

Κατ' αρχήν να πούμε ότι στην Ελλάδα είναι σπάνιο να βρεθεί κάποιο από τα φίδια που θεωρούνται επικίνδυνα για το δηλητήριό τους.

Μπορεί τα παλαιότερα χρόνια όντως να το "διδάσκανε" στα σχολεία, αλλά όταν τα γεγονότα δείξανε στους ερευνητές ιατρούς ότι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα θύματα να διπλασιάζονται, δώσανε "απαγόρευση" σε αυτή τη διαδικασία.

Να ξέρετε ότι η ροή του αίματος τρέχει με μεγάλες ταχύτητες (προς και από την καρδιά) και η όλη διαδικασία δεν προλάβαινε όλο το δηλητήριο. Κάποιο μέρος (το μεγαλύτερο) συνέχιζε το ταξίδι του προς την καρδιά του θύματος και το υπόλοιπο έκανε "βόλτες" μέσα στο στόμα του διασώστη. Με την παραμικρή πληγή στο στόμα, άρχιζε και εκεί ένα νέο ταξίδι προς την καρδιά του.

Οι διαδικασίες αλλάζουν συχνά και αυτό γίνεται μετά από μελέτες για καλύτερες και πιο safe Πρώτες Βοήθειες.
Για παράδειγμα η διαδικασία της ΚΑΑ (Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης) όπως την περιγράφω στο αντίστοιχο θέμα έχει αλλάξει μέσα στα 15 χρονια, 2-3 φόρες και τώρα θα δωθεί η εντολή για νέα διαδικασία (ή πρωτόκολο όπως το λέμε εμείς). Παλιά ήταν 1 εμφύσηση (ανάσα) και 5 συμπιέσεις της καρδιάς. Μετά έγινε 1 και 15, μετά 2 και 15 και τώρα είναι 2 και 30. Το νέο πρωτόκολο θα προβλέπει μόνο συμπιέσεις χωρίς εμφύσηση, γιατί οι έρευνες έδειξαν ότι εκτός του ότι δεν βοηθούν πάρα πολύ οι εμφυσήσεις, μετέδιδαν και πολλά νοσήματα με το "φιλί της ζωής". Και αυτό γιατί ενώ λέμε και φωνάζουμε: ΠΟΤΕ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, πολλοί έκαναν την "ταρζανιά" να δίνουν φιλί της ζωής με γυμνό στόμα και κατέληξαν με μια ωραία ηπατήτιδα, που είτε τους στοίχειωσε είτε τους σκότωσε...

Εν κατακλείδι, για το θέμα με το φίδι, πρέπει να καταλάβουμε ότι τραβώντας το μαχαίρι και ρουφώντας αυτό που δεν προλαβαίνουμε να ρουφήξουμε (δηλητήριο) δεν καταφέρνουμε τίποτα. Αυτό που θα καταφέρουμε είναι να χάσουμε πολύτιμο χρόνο για το θύμα και επιπλέον να αποκτήσουμε και εμείς ένα επικίνδυνο δηλητήριο στον οργανισμό μας...